Uitgangspunten van mijn objecten is beweging, vandaar dat het voor mij logisch is om licht toe te voegen aan mijn werk door middel van glas. Naast het glas plaats ik een bronzen vorm die de beweging draagt. Het is een tegenvorm voor het zachte  glas , in contrast met het harde kartelige brons.
De bronzen delen zijn vervormde en verbogen afdrukken van tand- en rader- wielen die symbool staan voor de cyclus van het leven,zie ook catalogus beelden in Gees.
De serie beelden 'Umak' is de enige serie die een titel draagt, ontleend aan en geïnspireerd op een houten vogelvorm die de bewoners van het Indonesische eiland Siberut, de Mentawaiers, in de nok van hun huizen ophangen. Zij doen dit met de bedoeling  om de zielen van de overledenen af te leiden. Je zou deze vormen speelgoed voor de ziel kunnen noemen, vogelfiguren die in de lucht zweven. De gedachtegang van de Mentawaiers is dat de mens zich moet omgeven met dingen die goed zijn voor de ziel anders word je ziek. Deze gedachtegang is toepasbaar op al mijn werk.

Lydia Schröder

Uit de catalogus beelden in Gees 2001

Transparantie en het onophoudelijke spel met het licht zijn de constante factoren die uiterlijk en hoedanigheid van haar beelden voortdurend veranderen. Onder invloed van wisselende atmosferische omstandigheden reageren de vederlichte objecten op de ruimte waarin ze geplaatst zijn  en waarmee ze interacties aangaan. De beelden laten zich niet vangen in een eenduidige omschrijving en omdat hun verschijningsvorm steeds verandert. Door hun beweeglijkheid en aan grilligheid grenzende dynamiek ontsnappen ze aan een vaste formuleringen. Het zijn vooral deze kameleontische eigenschappen die de objecten intrigerend maken. De vrije vogelachtige vormen lijken zich letterlijk losgemaakt te hebben van de sokkel. Sierlijk fladderend veroveren ze de ruimte en tussen neus en lippen door ontkennen ze de wet van de zwaartekracht.