Katrien Caymax
(°Meeuwen (België) 1951)

Katrien Caymax heeft heel haar volwassen leven aan de kunst gewijd. Ze studeerde grafiek en schilderkunst te Hasselt en verbleef na haar studies voor lange periodes in het buitenland.

Zwervend bestaan

In 1973 woonde ze twee jaar in Marokko. Dit betekende voor haar een eerste kennismaking met de Andalusische cultuur. Door omgang met Spaanse vrienden werden de mediterrane levenswijze en de Spaanse taal een deel van haar leven. In die periode waren er tentoonstellingen van haar werk in Rabat, Melilla en Malaga.

In de loop van de volgende jaren bracht ze veel tijd door in een afgelegen bergdorp, dat verscholen ligt in de Picos de Europa. Ze werkte in Zwitserland en opende een atelier in Brussel. De Zwitsers uitgever Schindler bracht haar werk op de Art in Basel en zorgde voor de verspreiding in Duitsland en Oostenrijk.

Haar eerste etsen waren uitgevoerd in streng zwart-wit. Op zoek naar meer kleur, werd ze geconfronteerd met de beperkingen van de klassieke etstechnieken. Tijdens deze jaren van reizen en zoeken kwam ze terecht aan de universiteit van Belgrado. Hier leerde ze de basis kennen van de kleurengrafiek. Ze werkte samen met de meester - drukkers Craig Zamiello uit New York en Ludo Dooms in Brussel.

Vernieuwende grafiek

Katrien Caymax experimenteerde veel en zocht bewust naar nieuwe oplossingen, die ze bijvoorbeeld vond in de industriële sector van de oppervlaktebehandeling. Ze ontwikkelde na enkele jaren een totaal nieuw procédé voor het maken van kleuretsen. Deze unieke techniek betekende een ware vernieuwing voor de grafische kunst. Haar kleurrijke prenten met hun picturale uitstraling vonden dadelijk een grote weerklank bij galerijhouders en publiek.

De kleur bracht haar dan in de helft van de jaren tachtig tot het schilderen. Haar werk werd ook altijd groter in formaat. Ze werkte in deze periode hoofdzakelijk in gouache en de eeuwenoude temperatechniek.

Aan het einde van de jaren tachtig kwam er een einde aan haar zwervend bestaan en installeerde ze een atelier in de provincie Antwerpen. Hier begon ze met de productie van een grote reeks kleuretsen, waarbij werken als De kleine minnaar, en La belle Hélène gezorgd hebben voor een heel nieuwe kijk op het medium grafiek.

Vanaf 1991 werd haar werk tentoongesteld op de grote kunstbeurzen in Duitsland, Frankrijk, en New York. Er kwamen exposities in Londen en Duitsland, waarbij vooral haar uitgever De Bernardi uit Aachen een centrale rol speelde. In 1999 werd een overzicht van dertig jaar uit haar grafisch werk tentoongesteld in Museum Kempenland in Eindhoven.

Vrouwen als zelfbeeld

Technisch bekeken is Katrien Caymax zeer veelzijdig, maar haar stijl en haar thematiek bleven door de jaren heen in wezen onveranderd. Het publiek herkent onmiddellijk haar sterke, vloeiende lijn en haar helder kleurenpalet. Haar oeuvre is uitgesproken figuratief. De meeste van haar werken hebben de vrouwelijke figuur als thema: verleidelijke vrouwen, zachte vrouwen, tedere vrouwen, afwijzende vrouwen... alle gemoedsstemmingen komen aan bod. Alle zijn ze de verpersoonlijking van een kunstenares met een rijk gemoedsleven.

Katrien Caymax streeft vormelijke eenvoud na, waardoor een sterke kleurenwerking bereikt wordt. Haar werk valt op door de krachtige lijnvoering en de uitgepuurde stilering.

Met haar specifieke ironische benadering en bedrieglijk naïeve tekening verhult Caymax de diepere betekenis. Peter Thoben, conservator van Museum Kempenland in Eindhoven verwoordt het zo: Haar vormentaal is sterk tweedimensionaal en ietwat gedeformeerd in de figuren met nadruk op lijnen en vlakken. Kunstcriticus Stefaan Siffer schrijft: De werken van Katrien Caymax geven blijk van een bedrieglijke eenvoud. … Het geeft de schilderijen en etsen op het eerste zicht een vertrouwd karakter… De kracht van haar werken schuilt in de eenvoud van verschillende gelaagdheden, die samen een kluwen vormen van verhalen zonder woorden of scenario, van verbeelding en existentialistische zelfbevraging.

Selectie uit individuele tentoonstellingen

Galerie Embryo Leuven (B) 1995 1997 1999 2003
Cultureel centrum Leopoldsburg (B) 1995 2000
Galerie Szymon Antwerpen 1995 1996 1997
Galerie Dimmers Brussel 1995 1996
Galerie 88 Bensheim(D) 1995
Galerie Polyprint Wuppertal (D) 1995
Blackheath Gallery London 1996
Zella Art Gallery London 1995 1997 1998 1999 2000
Musée René Carcan Brussel 1996 2004
Kunst und Museumkreis E.V. Bad Essen (D) 1996 2003
Kunsthandel Marcel Jas Breda (N) 1996 1997 1999 2001 2003 2004
Cercle Artistique Waterloo 1997
Galerie F.Ogurek Lohmar (D) 1997
Musée Denon Chalons-Sur-Saone (F) 1997
Galerie Elzenheimer Schwalbach (D) 1997
Galerie Exelmans Maaseik (B) 1999
Museum Kempenland Eindhoven (N) 2000
Id Plus Art Center Hamme (B) 1999 2002 2005
Galerie Kunst en Kader Veldhoven (N) 2003
SD Worx Antwerpen 2001
Galerie de Bernardi Aachen (D) 1992 1996
Galerie Angle Aigu Brussel 1992 1994 1996
E. Traets Art Gallery 1991 1993
Galerie CGH Hasselt 2005
Galerij Epreuve d’artiste Antwerpen 2000 2004
Galerie Kunst & ambacht Eindhoven (N) 1994
Galerie Quadro Aarschot 2003
Galerie Van Campen Antwerpen 2004
Van Meenen Harelbeke 1996
Galerie Art Connection (Basel) 1987
Galerie Hôtel de Ville (Genève) 1985
Masereelcentrum (Kasteerlee) 1989 1994
Kunstforum Schelderode 1982 1983
De oude Barrier Hasselt 2006
Jakob Smitsmuseum Mol 2006

Selectie uit collectieve tentoonstellingen

Alliance Française (Rabat)
Salon d’Automne (Parijs)
Galerie Kunstforum (Schelderode) 1995
Buck und Graphikmesse (Frankfurt) 1995 1996 1997 1999
Multiple Düsseldorf 1995 1996 1997 1998 1999
Stedelijk Museum ST. Niklaas (B) 1996
Blackheath Gallery London 1997 1998
Galerie De Bernardi Aachen (D) 1997 1999 2002 2003
Stedelijk Museum Aalst 2005
Holland Art Fair (N)
Art Expo (New York)
Mutsuko Murota (Osaka)
Art (Basel)
Graphik Bienale (Krakow)
Kunsthandel Marcel Jas Breda (N) 2006
Museum De Boterhal Hoorn (N) 2006