'...In de jaren negentig tekende van Herwaarden lange tijd in de anatomische en natuurhistorische collectie van de Rijksuniversiteit Leiden. De preparaten die daar zijn verzameld dienen in de eerste plaats een wetenschappelijk doel, want ze zijn gemaakt en bijeengebracht om de menselijke anatomie te bestuderen en door vergelijking ziektebeelden en afwijkingen te kunnen vaststellen en beschrijven. Het is echter niet de anatomie op zich of de pathologie ervan die Van Herwaarden interesseerde maar meer 'de zeggingskracht van anatomie’ want ‘het lichaam is de ruimte waar de gedachten en gevoelens wonen. De materie waarvan het lichaam is gemaakt heeft betekenis en dat geheim kan ik met schilderen proberen te benaderen.'Met de tekeningen die ze in de Leidse collecties maakte is ze nooit naar buiten getreden, om redenen van piëteit voor degenen die hun lichaam aan de wetenschap hebben afgestaan, maar voor haar huidige werk vormen ze nog steeds een belangrijke bron. Haar benadering van het lichaam is aards en zinnelijk, opgeladen met erotiek en spiritualiteit, en in de meest recente serie kleine aquarellen uitermate gelaagd, transparant en beweeglijk, alsof je met een röntgenbril – een klassieke kinderdroom – naar een perpetuum mobile van zich verstrengelende lichamen kijkt.
Telkens duiken daar, in die kluwen van lichaamsdelen, weer die vormen en gebaren op die uitdrukking geven aan de emoties waaraan we onze menselijke waardigheid en solidariteit ontlenen: troost, tederheid, liefde, opwinding, overgave, extase - het vermogen om fysiek in elkaar op te gaan als verweer tegen verdriet, lijden en dood...'
Ludo van Halem, oud- conservator Stedelijk Museum Schiedam
- VORIGE PAGINA -
