Guus Glass maakt composiete wezens, half dier,half mens, die soms gebaseerd lijken op sprookjes of lijken te komen uit de Assyrische mythologie. Met poses van mensen als dieren en dieren als mensen probeert Glass het innerlijk te door gronden en naar buiten toe te verbeelden. Zijn werk is geinspireerd op grote voorbeelden uit kunstgeschiedenis zoals Golzius, Dürer en Beardsley en kenmerkt zich door een heldere stijl, met duidelijke en zelfverzekerde vormen in houtsnede en ets.
Met zijn wereld vol figuratieve elementen wil Glass de kijker vooral confronteren en dwingen tot bespiegeling.
