In de betonnen wereld van
grootschalige infrastructuur ontstaan beelden met een eigen maat en ritme. De
kolossale monumenten lijken gedenktekens van abstractie. Toch zijn ook dit soort
bouwwerken niet steriel. De strakheid van de constructies wordt verstoord door
invloeden van buitenaf. Licht omlijnt de vormen maar schrijft er via scheuren
en kieren ook eigen tekens op het beton. Nevel zorgt voor diffuse contouren, reflecties
doorkruisen de regelmaat. Tussen pijlers en talud kruipt vegetatie, samen met grafiti
komt er zo leven in de monumenten.
De titel van de serie was een
samenvoeging van infrastructuur en abstractie. Het woord bleek zowaar al te bestaan en de letterlijke betekenis van
infractie: inbreuk en overtreding, bleek ook heel toepasselijk.